خواهش میکنم در مورد دنیای من قضاوت نکن

در عریانی این سکوت
شرم من از خیالبافی های توست
از رویاهای بی حساب تو
و تو دوست می داری این شرم را
من اینجا هستم ... خود من
و در عریانی این سکوت
تویی که به جای من احساس می کنی
تویی که به جای من فکر می کنی
احساس ها و افکارم را...!
و حتی از من نمی پرسی که آیا احساس واقعی مرا و افکار واقعی مرا زندگی میکنی یا نه؟
من اینجا هستم ... زنده و آزاد
آزاد از تمام زندگی تو و زندگی دیگران
از تو هم می خواهم به جای من زندگی نکنی
و این حق من است ...!!!